کوله پشتی من

امشب یک سر شوق و شورم

از این عالم گویی دورم

از شادی پر گیرم که رسم به فلک

سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمانها غوغا فکنم

سبو بریزم ساغر شکنم

خدای من!

وقتی من کنار کعبه ات باشم،یعنی هم من مادی،هستم و هم نوعی از وجود مادی تو؟

این یک نشانه ای است از وجود تو یا یک حقیقتی است از وجود تو؟

آیا آن موقع می توانم ادعا کنم که درست بغل تو نشسته ام؟

پ.ن:قطعاً برای همه افتاد که دارم می روم کنار خدا.نه؟

به یاد همه صاحبان لینک،رفیقهایم و کامنت گذاران و الخ خواهم بود.